Helaas is er weinig documentatie over de geschiedenis van de FT-Bonito. Wel heeft er in het autoblad autovisie (1973) een verhaal gestaan. Dat verhaal staat nu hier geschreven. Er zullen dingen in staan die dus gedateerd zijn.

De FT-Bonito

In de afgelopen jaren, zijn er al heel wat handigerds geweest, die meenden in razend tempo steenrijk te kunnen worden door middel van het aantrekkelijke project "zelfbouwauto". Autofabrikanten in de dop, die op kleine schaal werkend, vaak tot aanzienlijk fraaier resultaten kunnen komen dan de "officiële" autofabrieken. Niet in de laatste plaats, doordat ze kunnen werken met het wondermateriaal glasvezelversterkt polyester. Een materiaal dat de grote autofabrikanten niet kunnen gebruiken omdat het zich per se niet leent voor grote series- een enkel prestigeobject als bijvoorbeeld de Chevrolet Corvette daargelaten.

Veel van die mini-autofabrikantjes zijn inmiddels plat op het gezicht gegaan. Want voor het ontwerpen, vervaardigen en in de handel brengen van een leuke zelfbouwsportwagen komt meer kijken dan prima ideeën en een hoop enthousiasme. Liefde mag zo blind maken dat de ontwerper genoegen neemt met een onmogelijke rijpositie, ellendig uitzicht, acrobatische instap, oorverdovend rijgedruis, plus stromen water in het interieur als het eens een beetje regent, maar de geachte clientèle neemt dat niet. En zodoende hebben honderden autofabrikantjes-in-spe hun werkplaatsen weer moeten sluiten om een illusie armer te gaan solliciteren naar de functie van ambtenaar belast met het uitgeven van snoekakten ter gemeentesecretarie. Of zoiets.

Er zijn er een paar, die het redden. Omdat ze steenrijk zijn soms - alhoewel zelfs dat niet altijd helpt. Want rijk of arm - de eerste voorwaarde om het als realisator van autodromen tot succes te brengen is het brengen van een fatsoenlijke auto. Er zijn er, die het hebben gered - met name op de buggy-markt. Een van die geslaagden op het gebied van de zelfbouwpakketten is het Westduitse FiberFabfabriek. Het bedrijf voldoet aan alle voorwaarden: het is niet te klein, het brengt een erg goed uitgedacht produkt, het probeert dat niet te doen voor een afbraakprijs. En... ze hebben al twee proefprojecten achter de rug die tamelijk mislukt zijn : nergens leer je zo grondig van als van gemaakte fouten!

Kever wordt vis
Hun wagen heet Bonito - de naam van een felle vechtvis uit subtropische wateren. Met die vis deelt de FiberFab-wagen een mooie strakke lijn.


Het hele geval wordt opgebouwd op het platformchassis van een volkswagen kever. Het oudste kevertype - niet met veerpoten dus. Er zijn miljoenen van voorhanden - vaak met krikkemikkige carrosserie maar nog een prima binnenwerk.

Want ook bij VW overleeft tegenwoordig het mechaniek het koetswerk. Het begint dus allemaal met een roestige kever. Daar dient voorzichtig de koets vanaf te worden gepeld. (FiberFab levert een prima verzorgd boekwerk over hoe dat allemaal moet) en vervolgens dient diepe aandacht te worden besteed aan besturing, remmen, wielophanging. Dat moet goed zijn of goed worden gemaakt : op een scheef fundament bouw je nooit een recht huis.

Allerlei motoren.
In dat kale chassis kunnen dan allerhande motoren worden gehangen. VW-motoren in vele maten. Ook porsche-motoren, alhoewel dat wat hak- en breekwerk oplevert, terwijl je je mag afvragen of zo'n sterke motor eigenlijk wel de juiste keus is voor een kever onderstel. Vervolgens begeeft men zich naar de importeur voor Nederland - Emves in de Bilt die er de laatste drie jaren al 145 leverde - en koopt daar voor rond 5500 gulden een bouwpakket.

Zo'n "pakket" is wel iets om even van te schrikken: de carrosserie bestaat vrijwel geheel uit een stuk en is dus niet iets dat je even onder de arm neemt, maar Emves brengt de kit netjes voor de deur. Met deze ingrediënten is men er nog niet, want er horen nog een aantal bij te leveren spulletjes bij - sierlijsten, stoelen en dergelijke dingen meer. Overigens kan men die ook bij de gewone autoshop kopen.

Heel Duitsland levert mee.
En vervolgens begeeft men zich met een dikke portefeuille naar een aantal dealers, of met geringer middelen naar een sloperij. Om aan te schaffen: de voorruit van een Ford 12M, de achterruit van een Opel Rekord Coupe, koplampen van een Ford 15M, richtingsaanwijzers van een NSU Prinz, een achterbumper van een BMW 1600 benevens een compleet dashboard uit een Opel Kadett. Want dat heeft men voor de assemblage allemaal nodig. Het samenbouwen is geen heksenwerk - er is bijvoorbeeld zelfs geen lasinstallatie voor nodig. Maar het moet wel secuur gebeuren.

De wagen die we voor een rijindruk hadden gekregen, was speciaal gemaakt om mooi te staan op tentoonstellingen. Op kleinigheden als waterdichtheid en zo was niet erg gelet. Daardoor zijn we, toen we de auto hier in Nederland hadden - en toen regende her een beetje ... - zo goed als verdronken in het met kracht binnenkolkende hemelwater. En de ongemeen fraaie hoogpolige vloerbedekking is thans noch fraai, nog hoogpolig meer ...
We hebben evenwel in een paar andere Bonito's gereden tijdens dezelfde zondvloed en hebben kunnen vaststellen dat de makers hiervan - beiden serieuze amateurs - erin geslaagd zijn, om hun auto puur waterdicht te krijgen. Secuur werken, dat is het geheim.

Veel auto voor weinig geld.
De auto stuurt echt lekker, levert ook met een doodgewone kevermotor leuke prestaties door zijn veel geringer gewicht en kleiner frontaal oppervlak. Om dezelfde reden kunnen ook de remmen hun taak zeer wel aan. De fabriek nam het wijze besluit om de carrosserie niet " door en door gekleurd" op te leveren, wat vrijwel immer een uitgesproken niet-strak uiterlijk geeft zoals vele boot eigenaren kunnen bevestigen. In plaats hiervan wordt de koets mooi strak geslepen aangeleverd - men moet hem dus zelf laten spuiten in de kleur die men mooi vindt. Met doodgewone luchtdrogende autolak. Hierdoor heeft de Bonito een finish die men in dergelijke plasticproducten zelden aantreft.

Een beetje een afgang is het natuurlijk wel, dat zo'n Italiaans-ogende wagen na het starten niet een of ander sonoor volbloed-gebrul geeft, doch het welbekende ratelen van een VW-boxer. Maar goed wie dit niet kan verdragen moet dan toch maar een gaan kopen. Alle waar naar zijn geld. En in de Bonito koopt men een stel goed-afgewerkte basisdelen waardoor voor zo'n negen, tien mille plus een dosis serieuze inslag benevens handigheid een knaap van een sport coupe voor de deur kan staan.

Nico de Jong

Orginele documenten van de ft-Bonito.